Haast onopgemerkt zijn we met zn allen naar de laatste fase voor de zomervakantie toe gegleden. Die dingen gaan altijd gewoon vanzelf, daar hoeven we niets voor te doen. De laatste periode van het seizoen is aangebroken. Ongeveer nog 7 weken te gaan en dan breekt, voor de scholen iig, de vakantieperiode aan. Dat vind ik een fijne tijd, een periode om naar uit te kijken. Een tijd van ontspanning die voor ons ligt, waarin alles even stil ligt en veel dingen even anders gaan dan anders. Even los van de vaste structuren van alle dag; tijd voor andere dingen, meer tijd voor elkaar, tijd voor even niks….
Maar zover zijn we nog niet. Die laatste weken van het seizoen zijn bij ons altijd erg druk en hectisch. Het is een tijd waarin er op allerlei fronten van alles “afgewerkt” en afgerond moet worden. Dat zie je bijvoorbeeld terugkomen op school van de kinderen. De verjaardagen van de juffen en meesters worden dan bijvoorbeeld altijd tegelijkertijd gevierd. Daar horen dan natuurlijk nog wat knutselopdrachten voor thuis bij, zodat de kinderen een mooi kunstwerk aan de leerkracht kunnen aanbieden. Ook wordt er in deze tijd regelmatig de vraag gesteld of je als ouder wilt rijden en/of begeleiden bij de uitjes die nog op de planning staan. Daarnaast zijn “schoonmakers”, bij de kleutergroepen, ook altijd welkom zo op het eind van het schooljaar. Als ouder kun je dan je hart ophalen bij het schoonmaken van materialen en als je geluk hebt ook het lokaal. En dit jaar nemen onze oudste meiden afscheid van groep 8, met alle toeters en bellen en voorbereidingen die daar natuurlijk ook bij horen. Ook vanuit de (sport)clubs komt altijd nog wat extra input zo op het eind van het seizoen; laatste toernooitje hier, afsluitend bbqtje daar, laatste voorstelling van dit en nog een bedankje regelen voor dat. Op allerlei plekken wordt het einde van het seizoen vaak gemarkeerd op een speciale manier, met iets extra’s. Ook op het werk is dat zo. Nog even hard werken die laatste weken om alles goed te kunnen afronden voor die periode van rust die eraan komt. En ook daar vliegen de uitnodigingen voor afsluitende borrels en gezamenlijke lunches je nu al om de oren. Met het steeds terugkerende zinnetje: “zet deze datum alvast maar in de agenda”.
En de agenda begint langzaam aan steeds voller te lopen met al die extraatjes. Heel gezellig allemaal, maar wel druk zo alles bij elkaar.
En temidden van die drukte, denk ik soms al even aan de vakantietijd die binnenkort aanbreekt. Wat een heerlijk vooruitzicht….
Ik moet denken aan de vergelijking met de tijd waarin wij nu hier op aarde leven; druk, hectisch, zwaar soms en zoveel lijden…
Maar wat geweldig dat wij mogen hopen op en uitkijken naar de tijd dat we bij Hem mogen zijn, bij Jezus, bij God. Nooit meer lijden, nooit meer pijn.
Voor altijd in Zijn nabijheid, wauw! Wat een heerlijk vooruitzicht….
Ilse Cathalina